Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες διακυβέρνησης η ικανότητα διείσδυσης στα μέσα ήταν πραγματικό βατερλώ αφού αφέθηκε σε πλήθος κρατικοδίαιτων συμβούλων, μυστικοσυμβούλων, διορισμένων, βολεμένων, γενικώς ανθρώπων με παντελή άγνοια στις σύγχρονες τεχνολογίες.
Ανθρώπων που απλώς προσπαθούσαν να... πουλήσουν εκδούλευση προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα, αδυνατώντας να αναχαιτίσουν το 95% των ΜΜ"Ε" που είχε επιδοθεί σε ανηλεή αντιπολίτευση.
Η ήττα ως γνωστόν σε αντίθεση με τη νίκη, δεν έχει μνηστήρες, γι' αυτό και οι αιτίες θάφτηκαν κάτω από το τραπέζι. Αντίθετα, η νίκη Σαμαρά ξάφνου απέκτησε "στρατηγούς" και διατυμπανιζόμενους ειδήμονες που βέβαια δεν έχουν καμμία σχέση με αυτούς που δούλεψαν επαγγελματικά και αθόρυβα. Όπως όμως οι φελοί έχουν την ιδιότητα να επιπλέουν, έτσι και τώρα εμφανίζονται ως "θριαμβευτές" και "πυλώνες" της επιτυχίας άνθρωποι που το μόνο που έκαναν ήταν να συνωστίζονται πίσω από τον Σαμαρά υπό το φως της κάμερας.
Άνθρωποι της προηγούμενης ημέρας, ανύπαρκτης προσφοράς που νομίζουν ότι το παιγνίδι της επικοινωνίας κερδίζεται με καφέδες στο JK και αργομισθίες. Πως άραγε "επαγγελματίες" που διώχθηκαν ως αποτυχημένοι από ιδιωτικά μέσα και επέπλεαν μόνο στην κρατική σιγουριά διεκδικούν δάφνες παραγωγικότητας, αυτό είναι ένα από τα πολλά Ελληνικά παράδοξα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου