Το μέσα σε παρένθεση ερωτηματικό που προτάξαμε αποδίδει την εντύπωση που έχουν συνήθως καλά πληροφορημένες πηγές στην Αθήνα, πως στην πραγματικότητα η πρόσκληση προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό από τον Μπάρακ Ομπάμα ήταν όχι «αιφνίδια» αλλά αποφασισμένη εδώ και καιρό και πως η ημερομηνία έχει να κάνει με τους ακόλουθους λόγους:
1. Την απόφαση που είναι υποχρεωμένη να λάβει η Αθήνα το πρώτο 15νθήμερο του Μαρτίου προκειμένου να βρει χρήματα για να πληρώσει μεγάλο μέρος από τα χρέη της καθώς και μισθούς, συντάξεις,
2. Την επιλογή που έχει να κάνει η Ελλάδα ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
3. Οι εξοπλισμοί.
4. Τα εθνικά θέματα.
Άλλωστε τα ζητήματα αυτά είναι ήδη ψηλά στην ατζέντα της συνάντησης των δύο ηγετών, συνάντηση η οποία θα γίνει κάτω από τα βλέμματα (και την ενίσχυση) της ομογένειας και των ηγετικών της παραγόντων.
Είναι γνωστή η προτίμηση των Αμερικανών προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η επιθυμία τους να δουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να παρατείνει την ενδογενή της αδυναμία να χαράξει κοινή οικονομική και εξωτερική πολιτική, γεγονός που την φέρνει σε υποδεέστερη θέση απέναντι σε εκείνη που θεωρητικά ως εκ της οντότητάς της θα μπορούσε να έχει και να επιδεικνύει προς πάσα κατεύθυνση και σε κάθε κρίση.
Είναι, επίσης, γνωστό το ενδιαφέρον του Στέητ Ντιπάρτμεντ και ο ρόλος που έπαιξε στο (απορριφθέν από τους Κυπρίους) Σχέδιο Ανάν για την «επίλυση» του Κυπριακού. Σε μία εποχή, μάλιστα, που η Ουάσιγκτον θα ήθελε να δει τα Σκόπια να μπαίνουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και την Τουρκία να συμπεριλαμβάνεται στην ευρωπαϊκή οικογένεια, καθίσταται φανερό πως η οικονομική κρίση που ταλανίζει την γενέτειρα είναι βούτυρο στο ψωμί του κ. Ομπάμα προκειμένου να αποκομίσει την «μουδιασμένη» συγκατάθεση της Αθήνας σ΄ αυτά τα πρωταρχικής σημασίας (για την κατάσταση στα Βαλκάνια) θέματα. Στο σενάριο αυτό εντάσσονται και τα ταξίδια του ειδικού εκπροσώπου του ΟΗΕ κ. Νίμιτς σε Αθήνα και Σκόπια.
Έτσι, τουλάχιστον, φέρεται να υπολογίζει η Ουάσιγκτον…
Η Αθήνα, από την πλευρά της, δεν έχει φυσικά κανέναν λόγο να αρνηθεί τις προσκλήσεις αυτές οι οποίες, στο κάτω- κάτω ενισχύουν το προφίλ και τη θέση της απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους την ώρα, μάλιστα, που δέχεται ανήθικη επίθεση από ορισμένους γερμανικούς και βρετανικούς κύκλους. Κύκλοι του Μαξίμου έλεγαν σχετικά πως ο κ. Παπανδρέου ξέρει να υπερασπίζεται τα εθνικά θέματα και μεταβαίνει σε Ουάσιγκτον και Βόννη «για να συνομιλήσει και όχι να ξεπουλήσει».
Πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και που θέλουν η αιφνίδια πρόσκληση Ομπάμα στον κ. Παπανδρέου να έγινε προκειμένου να του επιβάλλει δανεισμό μέσω του Δ.Ν.Τ., ή μέσω των Αμερικάνικων Τραπεζών, όπως είχε συμβεί και τον Ιούλιο του 2001 όταν μετά την επιστροφή των Σημίτη και Παπαντωνίου από τις ΗΠΑ, το Δημόσιο σύναψε κρυφά δάνεια με τη Goldman Sachs, δεν μπορούν ούτε βεβαίως να επιβεβαιωθούν μα ούτε και να διαψευστούν επισήμως. Είναι ορισμένα γεγονότα, όμως, όπως η εσπευσμένη άφιξη στην Αθήνα το Σάββατο (27 Φεβρουαρίου) του προέδρου της Γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank κ. Άκερμαν (ο οποίος και ανακοίνωσε ραντεβού του Παπανδρέου με τη Μέρκελ στις 5 Μαρτίου στο Βερολίνο) που εμβάζουν το νου σε βαθιές σκέψεις…
Δεν λείπουν βεβαίως και οι πληροφορίες που αφορούν την γερμανική «πρεμούρα» και σύμφωνα με τις οποίες οι Γερμανοί φέρονται να προσφέρουν 15 δις ευρώ για την αγορά ελληνικών ομολόγων και ότι άλλα 10 δις ευρώ «τσεκ» έχει ετοιμάσει η Μέρκελ να δώσει στον Παπανδρέου με αντάλλαγμα εξοπλιστικά προγράμματα!
Στην Αθήνα, πάντως, η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη, στηριζόμενη στις οικονομικές θυσίες που ζητάει από τον ελληνικό λαό, να ξεπεράσει την οικονομική κρίση «ιδίοις κόποις» αρκεί, βέβαια, όπως έλεγαν κυβερνητικοί κύκλοι, «να δοθεί από την ΕΕ η ηθική στήριξη που θα αποθαρρύνει τους διεθνείς κερδοσκόπους να συνεχίσουν να παίζουν τα παιχνίδια τους στην πλάτη της Ελλάδας αλληθωρίζοντας προς το ευρώ».
Όσο και αν τα πράγματα (όπως και οι περιστάσεις) δεν είναι τόσο απλά, υπάρχει, εντούτοις μία δόση αληθοφάνειας στους ισχυρισμούς αυτούς. Κάθε χώρα που βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης φυσικό είναι να βρίσκεται σε υποδεέστερη θέση και να παρουσιάζει ασθενέστερα αντανακλαστικά απέναντι σε μεθοδεύσεις και στρατηγικές ισχυρών που εποφθαλμιούν τα δικά της εθνικά συμφέροντα.
Στο σημείο αυτό, το ελληνοαμερικανικό λόμπυ αναμένεται να παίξει το δικό του καταλυτικό ρόλο καθώς η παρουσία του στον Λευκό Οίκο (ελπίζουμε φέτος οι αρμόδιοι του Λευκού Οίκου να του δώσουν τη σωστή έκταση και εκπροσώπηση) για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, θα σηματοδοτήσει την σθεναρή ελληνοπρεπή απόφαση να μην υπάρξουν παραχωρήσεις και υποχωρήσεις σε εθνικά θέματα αλλά, τουναντίον, όλοι μαζί να καταστήσουν σαφές στον αμερικανικό παράγοντα ότι οι «κόκκινες γραμμές» στα εθνικά θέματα είναι και παραμένουν αδιαπραγμάτευτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου